در جمع دو تا رای
مصطفی کارگر
در جمع دو تا رای بکوشید بکوشید
در رگرگ جمهور بجوشید بجوشید
گفتند چنان شیر ژیان ـ یالْ پریشان ـ
در حمله به دشمن نه که بر هم بخروشید
در صفحهی تلویزیون و محضر مردم
لطفا عصبانی نشوید آب بنوشید
گر تشنگی آورد هجوم و نرسید آب
بزغاله بگیرید و از آن شیر بدوشید
خدمت به بشر این همه خوب است که چندیست
بدجور به حال عطش و گاز و چموشید؟
ما شادترین مردم امروز زمینیم
از بس همگی دشمن آمار سروشید
وقتی که شمایید همه نوکر ایران
ما حضرت ارباب و شما حلقه به گوشید
بر کلهی هم سنگ بکوبید ولیکن
حرمت نفروشید که ما را بفروشید
تقویم
حبیبه بخشی
منتظر ميماند
حرفي بزنم
اعتبار ندارد
قرار است اتفاقي
ب
ي
ف
ت
د
قرار است اتفاقي
قرار است
بيقرار همه چيز
تقويم ورق ميخورد
گوشيام را كمي عقب ميبرم
تا صدايش نشنود
با خودش درگير ميشود
روز پرستار
روز تولد
و يا روز...
ببخشيد آقا
امروز چندم ارديبهشت است؟
شرط
رقیه فیوضات
گواهينامهي پايه يك
و ماشين سفيد سنگين
جرات مرا ميخواستي محك بزني
كنارم لميدهاي ترسو و عبوس
اهل سفرهاي درازم
جاده را ميچرخانم
و به خنكي آب، حادثه را مينوشم
گرماي دستت
و صداي بوق دنبالهدار
تصادفي ساده
خداي من
اتفاق اين بود
تو، ميخندي
آموزش ادبیات
نشانهشناسی
مسعود غفوری
نشانهشناسی (در انگلیسی semiologyو همچنین Semiotics) از ریشه فارسی «سیمیا» یا «سیما» در فارسی نوین و نیز در نظری دیگر از واژه یونانی (سِمِئیون) به معنی نشانه) گرفته شده و علم مطالعه نشانهها و نمادها است.
این رشته با سخنرانیهای زبانشناس سوئیسی فردینان دو سوسور در دانشگاه شهر ژنو آغاز گشت. تنها پس از مرگ او بود که به کوشش همکاراناش اندیشههای او در کتابی با نام درس زبانشناسی عمومی ۱ درسال ۱۹۱۶ به چاپ رسید. او با رد انگارهی سنتی که رابطه میان واژه و شئ را یک رابطه حقیقی میدانست (به رساله کراتیلوس افلاطون رجوع کنید) برای نخستین بار به دلخواه بودن آن اشاره کرد. او هر پیوند ذاتی میان واژه و شئ و همچنین واژه و مفهوم را نادرست خواند و این پیوند را زاده یک همگرایی و همرایی اجتماعی دانست.
او در "درس زبانشناسی عمومی" در توضیح نشانه شناسی میگوید: میتوان علمی را تصور کرد که به مطالعه زندگی نشانهها در یک جامعه بپردازد. این علم بخشی از روانشناسی اجتماعی و در نتیجه روانشناسی عمومی خواهد بود. نشانهشناسی معلوم میکند که نشانهها از چه تشکیل شدهاند و چه قوانینی بر آن ها حکمفرماست.
او جستار خود را اینگونه میآغازد: در همه دانشها شئ مقدمترین بخش یک پژوهش است در حالیکه در زبانشناسی هنگامی که به سراغ واژه میرویم متوجه میشویم که برای بررسی آن واژه نخست نیاز به شناختن دیدگاهمان داریم. آیا ما واژه را از دید معنایی بررسی میکنیم یا ریشه یابی یا تاریخی یا جز اینها. پس استواریای که دانش باید به دنبال بیاورد در گام نخست به خطر میافتد. پس سوسور به دنبال ساختاری استوار به ساختار زبان میرسد. آنچه بنیاد نشانهشناسی را خواهد ساخت.
مصطفی کارگر
در جمع دو تا رای بکوشید بکوشید
در رگرگ جمهور بجوشید بجوشید
گفتند چنان شیر ژیان ـ یالْ پریشان ـ
در حمله به دشمن نه که بر هم بخروشید
در صفحهی تلویزیون و محضر مردم
لطفا عصبانی نشوید آب بنوشید
گر تشنگی آورد هجوم و نرسید آب
بزغاله بگیرید و از آن شیر بدوشید
خدمت به بشر این همه خوب است که چندیست
بدجور به حال عطش و گاز و چموشید؟
ما شادترین مردم امروز زمینیم
از بس همگی دشمن آمار سروشید
وقتی که شمایید همه نوکر ایران
ما حضرت ارباب و شما حلقه به گوشید
بر کلهی هم سنگ بکوبید ولیکن
حرمت نفروشید که ما را بفروشید
تقویم
حبیبه بخشی
منتظر ميماند
حرفي بزنم
اعتبار ندارد
قرار است اتفاقي
ب
ي
ف
ت
د
قرار است اتفاقي
قرار است
بيقرار همه چيز
تقويم ورق ميخورد
گوشيام را كمي عقب ميبرم
تا صدايش نشنود
با خودش درگير ميشود
روز پرستار
روز تولد
و يا روز...
ببخشيد آقا
امروز چندم ارديبهشت است؟
شرط
رقیه فیوضات
گواهينامهي پايه يك
و ماشين سفيد سنگين
جرات مرا ميخواستي محك بزني
كنارم لميدهاي ترسو و عبوس
اهل سفرهاي درازم
جاده را ميچرخانم
و به خنكي آب، حادثه را مينوشم
گرماي دستت
و صداي بوق دنبالهدار
تصادفي ساده
خداي من
اتفاق اين بود
تو، ميخندي
آموزش ادبیات
نشانهشناسی
مسعود غفوری
نشانهشناسی (در انگلیسی semiologyو همچنین Semiotics) از ریشه فارسی «سیمیا» یا «سیما» در فارسی نوین و نیز در نظری دیگر از واژه یونانی (سِمِئیون) به معنی نشانه) گرفته شده و علم مطالعه نشانهها و نمادها است.
این رشته با سخنرانیهای زبانشناس سوئیسی فردینان دو سوسور در دانشگاه شهر ژنو آغاز گشت. تنها پس از مرگ او بود که به کوشش همکاراناش اندیشههای او در کتابی با نام درس زبانشناسی عمومی ۱ درسال ۱۹۱۶ به چاپ رسید. او با رد انگارهی سنتی که رابطه میان واژه و شئ را یک رابطه حقیقی میدانست (به رساله کراتیلوس افلاطون رجوع کنید) برای نخستین بار به دلخواه بودن آن اشاره کرد. او هر پیوند ذاتی میان واژه و شئ و همچنین واژه و مفهوم را نادرست خواند و این پیوند را زاده یک همگرایی و همرایی اجتماعی دانست.
او در "درس زبانشناسی عمومی" در توضیح نشانه شناسی میگوید: میتوان علمی را تصور کرد که به مطالعه زندگی نشانهها در یک جامعه بپردازد. این علم بخشی از روانشناسی اجتماعی و در نتیجه روانشناسی عمومی خواهد بود. نشانهشناسی معلوم میکند که نشانهها از چه تشکیل شدهاند و چه قوانینی بر آن ها حکمفرماست.
او جستار خود را اینگونه میآغازد: در همه دانشها شئ مقدمترین بخش یک پژوهش است در حالیکه در زبانشناسی هنگامی که به سراغ واژه میرویم متوجه میشویم که برای بررسی آن واژه نخست نیاز به شناختن دیدگاهمان داریم. آیا ما واژه را از دید معنایی بررسی میکنیم یا ریشه یابی یا تاریخی یا جز اینها. پس استواریای که دانش باید به دنبال بیاورد در گام نخست به خطر میافتد. پس سوسور به دنبال ساختاری استوار به ساختار زبان میرسد. آنچه بنیاد نشانهشناسی را خواهد ساخت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر